Iedereen heeft er weleens last van....agressie....omdat je zelf agressie voelt of omdat je het bij een ander ziet.

Maar waarom is dat eigenlijk zo beladen?  

Het brengt je terug naar iets dat de meesten van ons als oude ervaring in zichzelf hebben opgeslagen. 

 

Mogelijk weet je dat een mens veel meer is dan mens alleen.  

Een menselijk lichaam wordt ‘behuisd’ door een wezen dat al eeuwen en eeuwen oud is.

Het wezen bestaat uit alle ervaringen die hij heeft opgedaan in vorige existenties, maar ook in dit leven. 

 

Het wezen heeft al flink wat levens als dier geleefd, voordat hij zover is om de stap naar het mens-zijn te maken.  

Wanneer hij aan die ‘reis’ begint, dan bivakkeert hij in de rode trilling.

Het is de ontwikkeling van het eerste chakra, de ‘wortel-chakra’, waar hij mee te maken heeft. 

De energie die daarmee gepaard gaat, is ‘woede’.

Deze mens kent nog geen onderscheid of nuance, maar alleen deze ‘woede’. 

 

Na de levens in de rode trilling, komt de ontwikkeling van het heiligbeen chakra in de oranje trilling.

Het is de fase waarin macht wordt gebruikt.

Het dader- en slachtofferschap is in deze fase een terugkerend thema.

Daarnaast wordt in deze fase ook de seksualiteit onderzocht en vaak komt de macht ook in seksuele relaties naar voren. 

Het zijn de ervaringen uit deze fase waarnaar de mens wordt teruggevoerd als hij met agressie te maken krijgt.  

 

Kenmerkend voor deze fase is het ‘wij-gevoel’.

De mens leeft in stamverbanden en gaat ervan uit dat wat goed voor hem is, ook goed voor de ander is.

Hij maakt nog geen onderscheid tussen zichzelf en iemand anders uit zijn groep. 

 

Nu komt dat ‘wij-gevoel’ sterk terug bij mensen in de blauwe trilling.

Zij zijn bezig met de ontwikkeling van hun keelchakra. 

Veel mensen in Nederland zitten in deze blauwe trilling.

Het is de fase waarin de mens wel voelt hoe de dingen zitten, maar het in zijn hoofd nog niet kan thuisbrengen. 

 

Na de rode en oranje trilling, komt geel (jij en ik), groen (de roeping) en vervolgens de blauwe trilling.

In deze fase vindt er een verdieping plaats.  

De mens kan inmiddels contact maken met zijn eigen wezen.

In de fases voor de blauwe trilling kon hij dat nog niet.

Toen kon hij alleen maar ervaren. 

Toch is het contact met zijn wezen nog maar beperkt, omdat er ‘lessen’ te leren zijn in de oranje trilling.

De mens moet een aantal nog niet ‘begrepen’ dingen van zichzelf uit de oranje trilling leren doorzien. 

 

Dat kan bijv. met eenzaamheid, verantwoordelijkheid of slachtofferschap en vergelijkbare zaken te maken hebben.

Steeds weer komt de mens in de blauwe trilling deze ‘oranje lessen’ tegen.

Het is de ‘rode draad’ in zijn leven.  

Het zijn dan ook juist de mensen in de blauwe trilling die veel last hebben van ‘agressie’.

Vanuit onmacht kunnen zij zelf agressiviteit oproepen of zij voelen zich snel het slachtoffer van de agressie van een ander. 

Een mens die alleen nog maar de oranje trilling (en voorgaande rode trilling) kent, gebruikt of ondergaat ook vaker agressie, maar voor deze mens is het meer een 'gegeven' waar hij meer instinctief mee omgaat dan iemand die in de blauwe trilling zit.

Deze mens is al zo gevoelig, dat de angst voor agressie snel de overhand neemt.

 

Iemand die al verder is in de bewustzijnsontwikkeling, in de paarse of witte trilling, heeft zoveel contact met zijn eigen wezen, dat hij daarin kan voelen dat hij ‘stevig in zichzelf zit ’ en dat met name agressie van een ander vaak ‘verschrompelt’ doordat deze mens in zijn kracht blijft staan. 

Deze mens gaat niet in het ‘wij-gevoel’ zitten met degene die zich bedient van agressie, waar de mens in de blauwe trilling vaak geneigd is om dat juist wel te doen vanuit de, nog niet doorziene,  les in de oranje trilling.  

 

Daarbij is het ook zo dat de mens in de blauwe trilling al een flinke gevoeligheid heeft ontwikkeld, die nodig is om verder op zijn pad te komen.

Deze gevoeligheid is echter nog ‘naar buiten gericht’ en niet ‘naar binnen gericht’.

Daardoor is de mens in de blauwe trilling extra ‘kwetsbaar’.

Het is dan ook niet voor niets dat psychiatrisch patiënten allemaal in deze blauwe trilling zijn vastgelopen. 

 

Als je zelf snel agressie voelt, dan zou jij je ook naar binnen kunnen richten en even aan je eigen wezen om hulp vragen.

Soms krijg je net even een seintje of een ingeving waardoor je beter raadt weet met een situatie. 

 

Als je snel last hebt van agressie van een ander, dan kun jij jezelf afvragen wat maakt dat je met die persoon in het ‘wij-gevoel’ bent gaan zitten.

Voel jij je verantwoordelijk voor die ander? Of ben je bang in de steek gelaten te worden?

Bij uitstek zaken die bij het ‘wij-gevoel’ horen.  

 

Je zou dan even kunnen zeggen: ‘ik wil me helemaal niet verantwoordelijk voelen voor jou, dus ik heb hier geen zin in...’ of ‘ik wil helemaal niet bang zijn om door jou in de steek gelaten te worden, dus ik heb hier geen zin in..’ 

 

Het vraagt MOED om dit te doen, maar voor de mens in de blauwe trilling, is MOED steeds weer de sleutel naar een stap vooruit!